ДЕЛУ -  ВРЕМЯ,

 ФАНФАРАМ – ЧАС

Июль, 2015 год.  Пора   поступления в учебные заведения.  В Могилевском государственном экономическом профессионально -  техническом колледже не протолкнуться.  По коридорам туда – обратно снуют десятки взволнованных молодых людей.  Прямо дежавю: точно   такая же картинка наблюдалась у Гайдая в «Операции «Ы»» и других приключениях Шурика» с той лишь разницей, что дело там происходило в вузе, а здесь «фигурируют» претенденты   исключительно на   получение профессионально – технического образования.   Это удивительно лишь   до того мгновения, пока не осознаешь, в каком конкретно колледже находишься: одном из лучших в   Беларуси, лидере и новаторе по всем показателям педагогической деятельности.  В результате сегодня, День знаний, к учебе   в нем приступило   без малого шесть сотен «новобранцев», прошедших два   месяца назад   жесткий отбор.  О том, в какую жизнь им здесь предстоит «окунуться» и в целом тяжело ли быть   на протяжении многих   лет локомотивом   среди других учреждений образования Приднепровского края - разговор с его директором Олегом БАХАНОВИЧЕМ. 

-  Олег Адамович, МГЭПТК -  единственный   из учреждений образования и науки Могилевщины, удостоенный   чести быть занесенным на Республиканскую    доску Почета. Не говоря про другие достижения и регалии, полученные за последние   без малого два десятилетия.  Как вам это удается? 

-  Секрет прост -  он в сплоченной работе всего коллектива колледжа.  Дело – то у нас общее и цели одинаковые, а вот подход к каждому вопросу, фундаментальный   он или незначительный, -  частный.  Мелочей   не бывает в принципе.   Скажем, когда в колледж в 2004 году поступил на учебу первый инвалид -  колясочник Владимир Демьянович, ему, естественно, было тяжело добираться из дома на      занятия и обратно.   Тогда мы оборудовали специальный автомобиль, и парень    смог   на равных со всеми    получать знания.  А спустя время, в   2012 году, неравнодушные люди   из Люксембургской общественной   благотворительной организации    во главе с   Рене Мезенбургом подарили микроавтобус «Фольксваген», оснащенным подъемным   устройством и местом для размещения   кресел – колясок.  Благодаря этому, например, только в прошедшем учебном году   у нас учились 8 парней   и девушек, имеющих проблемы с опорно – двигательным аппаратом. Для них же системно   организовывались поездки по интереснейшим турмаршрутам. А вообще, за 18 лет функционирования в колледже Центра профессиональной   реабилитации и социальной адаптации детей –инвалидов и детей с особенностями психофизического развития, а также   интегрированных групп, открытых   также первыми в Беларуси, получили профессию и   заняли достойное место   в обществе более 1700 особенных выпускников.  Из них 22 человека работают на различных должностях в альма матер.  Например, Зоя Ракузова - педагог дополнительного образования и «по совместительству» художница.    Четыре ее персональных выставки из   цикла «Памятные и исторические места Беларуси» имели   заметный успех   у ценителей живописи. 

-  Раз уж зашел разговор об искусстве, давайте обсудим декоративно -  прикладное   творчество учреждения образования.  Ваши именные изделия -  гербы – я, признаюсь, даже видела в одном из Московских учебных заведений. 

-  В этом нет ничего сверхъестественного.  Авторские произведения умельцев колледжа, я имею в виду не только знаменитые гербы, есть даже у Глав нашего государства, Казахстана и Индии.    На занятиях производственного обучения и в кружках прикладного творчества   изготавливается свыше   850 наименований изделий из соломки, льна, лозы, а также декоративных, резных, столярных и швейных.   Отдельное место занимают   исторические   макеты республиканских достопримечательностей и панно, посвященной   флоре   и фауне, а еще созданные    по мотивам   произведений Янки Купалы.  Проблем с их   реализацией не возникает, ведь покупателям известен наш фирменный слоган: дешевле только даром, качество гарантируем!  Внебюджетные средства «капают» и из других начинаний колледжа.  Это станция технического обслуживания автомобилей, лечебно-оздоровительные и спортивные комплексы, столовая и буфет, туристические услуги, парикмахерская, водительские курсы категорий «В» и «С» и прочее.  Благодаря самостоятельно заработанным и спонсорским деньгам только за последнее десятилетие    мы увеличили   технопарк   на 3 машины и 207   единиц техники, оборудования   и компьютеров, значительно   укрепили   материально – техническую базу учебного заведения, построили и ввели в строй свыше 4,5 тысячи квадратных метров    учебно-производственных    площадей.  Осенью, опять – таки   вскрыв свою «копилку», готовим к открытию   музей истории колледжа: собираем экспонаты, «отфильтровываем» награды, разрабатываем   текстовое   сопровождение.  Стараемся подолгу не топтаться на одном месте. 

-  А такой   широкий спектр деятельности не   отражается негативно   на главном: педагогическом   процессе? 

-  Отнюдь.   В колледже   обучение на уровне   профессионально -  технического образования   осуществляется по восемнадцати    профессиям, а в   разделе среднего   специального, интегрированного   с профессионально -  техническим, -  по восьми специальностям.  Пристальное внимание   отводится внеурочному процессу.  Учащимся предоставлен   огромнейший выбор: хочешь -  пой, болеешь за Месси – занимайся футболом, а    интересует ремесленничество – только скажи.   В текущем учебном году функционируют порядка 40 различных объединений и формирований.    Несколько     эффективно они работают, можно судить   по прошлогодним   результатам.  Так, в   международных, республиканских, областных, городских олимпиадах, фестивалях, смотрах -  конкурсах, ярмарках и выставках декоративно -  прикладного и   технического творчества нами завоёвано без малого 150 дипломов. 

- Слышала, что в ряду «звездных» представителей колледжа прибавилось. 

- «Звездные» у нас все, кто не боится идти по пути к достижению   своей   мечты, а вот количество «статусных», и правда, возросло.  Так, звание «Народный» носит теперь не только студия вокала «Дружбакі і сяброўкі», но и танцевальный   коллектив «Дэнхаус», возглавляемый белорусским Барышниковым - Олегом Дударевым.  Скажу честно, когда    смотрю их   выступления на сцене -  ноги сами идут в пляс, настолько зажигательно    у ребят получается выделывать всевозможные «па».   Бывает и по -  другому: хочется запеть    от гордости    за коллектив    колледжа, наших детей и их   успехи.     Но я себя сдерживаю - не поймут.  Зато    вот душа в такие минуты не молчит -  марш «Легко на сердце от песни веселой», признаюсь, мысленно прокручивается.   А в наиболее торжественных случаях - еще и в сопровождении фанфар.

 Ольга СМОЛЯКОВА 

 

 

Каледж  са  знакам  якасці

 Гісторыя  Магілеўскага  эканамічнага   прафесійна -  тэхнічнага   каледжа  налічвае   амаль  50  гадоў.  Установа  была  адкрыта   ў  1966   годзе  як  вучылішча  хімікаў.  Значны   час  свайго  функцыянавання  яна нічым  адметным   не  вылучвалася.  Больш  за тое,  на  пачатку  1997   года  нават   планавалася   яе  закрыцце.  Аднак  памятны  1997  год  стаў   пераломным   у   лесе  навучальнай  установы…

 Найперш  змяніўся  кіраўнік.  Ля  штурвала   гэтага    карабля  ведаў  стаў  “Чалавек  гола”,  чые  імя  занесена  ў  кнігу   Славы   Магілеўшчыны,  заслужаны    работнік   адукацыі  Рэспублікі   Беларусь  Алег  Адамавіч  Бахановіч.   З  той   пары    і  пачаліся   кардынальныя  змены.  Эканамічны   каледж  сямімільнымі  крокамі   рушыў  да  наладжвання   работы      па  ўсіх    кірунках.    Літаральна   за  гол    навучальная    ўстанова  выбіваецца  ў  лідары  працоўнага   спаборніцства,   становіцца  вышэйшым    прафісійным  вучылішчам.  Яшчэ  праз  два  гады  з’яўляецца  новы  статус  -  установы  адукацыі  “Магілеўскі  дзяржаўны  эканамічны  прафессійна -   тэхнічны  каледж”.

 Сення  МДЭПТК,  без  перабольшання,  адна  з  самых  паспяховых   прафесійна  -  тэхнічных  навучальных  ўстаноў   не  толькі  ў  вобласці,  але  і  ў  рэспубліцы.   Установа  -  лідар  і  наватар   па  ўсіх  паказчыках  педагагічнай  дзейнасці.    Як вынік – Магілеўскі  эканамічны  прафесійна -  тэхнічны  каледж   селета  ўдастоены   права  занясення  на  рэспубліканскую  Дошку  гонару   ад   устаноў   адукацыі  і  навукі.  У  чым   сакрэт  такой паспяховасці?  Аб  гэтым   падрабязна   расказаў   дырэктар  каледжа.

 -  Алег  Адамавіч,    каб    зразумець   усю  маштабнасць   сучаснага   эканамічнага  каледжа,   напеўна,  трэба   зрабіць  невялікі  экскурс  у  мінулае?

 -  Сення  нам  есць  чым  ганарыцца,    бо  калледж  уяўляе  сабой    прыгожую,  утульную,    сучасную     навучальную  ўстанову.  Аднак  так  было  не  заўседы.  Калі  я  першы   раз  зайшоў    у  каледж  у  якасці  дырэктара,  то  ўбачыў  вельмі    негатыўную  карціну:  занядбаныя  класы,     аварыйны  стан  майстэрняў  і  інтэрната,   запушчаная,    нядобраўпарадкаваная  тэрыторыя.   Можна  было   развесці   рукамі  і  пусціць  усе   на  самоцек,  а  можна  было   пастарацца  выправіць  сітуацыю.  Я  выбраў  другі   варыянт.  Аб’яднаў    калектыў,  і  кожны    педагог  стаў  працаваць  не  для  птушачкі,  а  на  максімальны   вынік.  Змены  да  лепшага  не  прымусілі  доўга чакаць

 -  Раскажыце   падрабязней,  што  цяпер   уяўляе   сабой  эканамічны  каледж…

 -  МДЭПТК  сення  -  гэта  інавацыйны   вучэбны  комплекс  сучаснага  тыпу,   які   ўключае   ў  сабе    тры  віды   ўстаноў:   ПТА,  ССА  і  Цэнтр  прафісійнай  і сацыяльнай  рэабілітацыі   дзяцей  з  асаблівасцямі   псіхафізічнага   развіцця.   Зараз  вучэбны  працэс   ажыццяўляецца  па  20  спецыяльнасцях.

 Асобна  хацелася  б  адзначыць  Цэнтр  рэабілітацыі,  які  мы   адкрылі   на  сваей  базе  ў  1997  годзе.  Мы  сталі   наватарамі  ў  гэтым  плане,   бо  раней   мэтанакіраваная   адукацыйная    работа  з  дзецьмі,    якія маюць    псіхафізічныя  асаблівасці,  не  вялася.   Арыентуючыся  на  вопыт   замежных  калег,   наш  педагагічны  калектыў  распрацаваў   спецыяльныя  планы  і  праграмы  для  навучання    дзяцей – інвалідаў,  у  тым  ліку  і  ў   інтэгравальных  групах.

 Важна,   што  амаль  усе  нашы  асаблівыя  выпускнікі    працуюць  па  набытых   спецыяльнасцях.  Менавіта  гэты  факт  на  справе  пацвярджае:  для  дзяцей     з псіхафізічнымі асаблівасцямі   вучоба   ў  цэнтры  - рэальная  магчымасць   даказаць  і  сабе, і  грамадству,   што  яны   нічым   не   горшыя  за астатніх,   а   наадварот,   патрэбныя  дзяржаве.

 Дарэчы,   сваімі   напрацоўкамі  мы  актыўна   дзелімся   з  калегамі.  Як  вынік  -  зараз   па  прынцыпе   нашага   Цэнтра  прафесійнай  і  сацыяльнай    рэабілітацыі     падобныя  ўстановы   для  дзяцей   з  АПФР   створаны  яшчэ  ў  васьмі   гарадах  краіны.

 -  Якасць    вучэбнага  працэсу    любой   установы   адукацыі   залежыць  ад  двух  складнікаў:   матэрыяльна – тэхнічнай   базы  і    педагагічнага  калектыву.

 -  Напэўна,   каледж  столькі   гадоў  у  лідарах,  што  і  з  першым,  і  з  другім  у  нас  усе    ў  парадку.  Наш  калектыў   - гэта  каманда  аднадумцаў.  Кожны  на  сваім  месцы.   Усе  работнікі  таленавітыя,   працавітыя,   прафісіяналы  сваей справы.   Прыемна   гаварыць   аб  тым,  што  многія  сенняшнія  кадры  - гэта  нашы   выпускнікі.  Зараз  у  каледжы  працуе  звыш 250  чалавек,  з  іх 116 – былыя  выпускнікі,  прычым  24 – людзі  з асаблівасцямі  псіхафізічнага  развіцця.  Педагагічны   калектыў  я  лічу  сапраўдным   здабыдкам   каледжа.   І  гэта   без  усялякіх     перабольшанняў.  Аб    выніковай   працы    кожнага     работніка   красамоўна  гаварыць   яго  дасягненні  і  ўзнагароды.

 Менавіта  дзякуючы  зладжанай  рабоце    ўсяго  калектыву,  нам  удалося  стварыць   у  каледжы  выдатныя    ўмовы   для  навучання.     Для  забеспячэння    якаснага     вучэбна  - выхаваўчага   працэсу  мы   маем  48  вучэбных  кабінетаў,  16  вытворчых  майстэрнь,  11  лабараторый,   15  камп’ютарных  класаў,  а  таксама     шэраг    спецыяльных   электронных  сродкаў  навучэння  для  павышэння   ўзроўню  адукацыі.

 З  году  ў  год   паляпшаць  матэрыяльна  - тэхнічную  базу  атрымліваецца     за  кошт  выкарыстаня    ўсіх  наяўных    рэзерваў .  Усе  памяшканні,    пачынаючы    ад   фае  і  калідораў,  вучэбных  классаў   і  заканчваючы  падваламі  і  гарышчам,  у  нас  рацыянальна  выкарыстоўваюцца,  маюць    свае  прызначэнне.  Ні  адно  памяшканне  не  пустуе,  а  задзейнічана  ў  вучэбна – вытворчых   мэтах.    Яскравы   прыклад  таго -  пабудаваны другі  паверх   у  будынку  майстэрнь,  які  дазволіў  значна  пашырыць    іх  плошчы,   гаражна  - лабараторны,  лячэбна – аздараўленчы  і  бытавы  комплексы   ў    цокальных  памяшканнях   будынкаў,   музей  каледжа  і  гісторыка – этнаграфічны  музей,  якія   размясціліся   на  гарышчы,   і  многае  іншае.  Усяго  за  апошнія  17  гадоў  дадаткова  пабудавана і  пераабсталявана  звыш  4,5  тысячы  квадратных  метраў  вучэбных  плошчаў.

 -  Алег   Адамавіч,   важнае  месца  ў   вучэбным  працэссе  займае  выхаваўчая  работа.   Як яна  вядзецца  ў  эканамічным  каледжы?

 -  На  гэты  момант  у  нас   складалася  пэўная   выхаваўчая  сістэма,  якая   дазваляе  сфарміраваць  вучняў    у   самадастатковую,  гарманічна     развітую  асобу.  Галоўным    кампанентам    гэтай  сістэмы  з’яўляецца   пазаўрочная  дзейнасць.  Для  арганізацыі     занятасці  навучэнцаў    у  паўзарочны  час    у  каледжы    працуюць  9   гурткоў,  10  спартыўных  секцый,  8  факультатываў,  6  клубных  фарміраванняў  і  22  творчыя  аб’яднанні.  Усе  яны  разнапланавыя,  кожны  вучань  можа  знайсці    занятак  па  душы.  Таму  і  ахоп  дзяцей занятасцю    складае  амаль  98  працэнтаў.

 Немалая  роля   педагагічнымі  работнікамі  надаецца   ідэалагічнаму  і грамадзянска -  патрыятычнаму     выхаванню.  Для  таго  каб    навучэнцы разумелі    свае месца ў  грамадстве, у   каледжы    праводзяцца   адзіныя  дні  інфармавання,  сустрэчы    з  прадстаўнікамі    выканаўчай    улады    і  грамадскіх  аб’яднанняў,    святарамі  Праваслаўнай   царквы,   вядзецца   пошукавая    работа,   а    таксама  арганізуюцца   экскурсійныя  паездкі  па  месцах   гістарычнай  і  баявой  славы.  Нашы  вучні  прымаюць  актыўны  ўдзел  у  мітынгах,  нясуць   вахту  памяці.  Такім  чынам,  мы  не  проста  вучым   дзяцей  грамадзянскасці  і  патрыятызму,  а   ўсяляем  гэтыя   пачуцці  ў  іх  душы  і  сэрцы.

 Упор  робім  і  на     працоўнае  выхаванне.   Штогод   на  занятках   вытворчага  навучэння  і  ў  гуртках  дэкаратыўна -  прыкладной  творчасці   нашы навучэнцы   ствараюць  звыш  850  найменняў    мастацкіх  вырабаў  з  розных    матэрыялаў.  Усе  яны   адрозніваюцца высокай  якасцю  і  эстэтыкай,  пра  што   сведчыць дванаццацігадовы  калейдаскоп  дыпломаў   рэспубліканскіх  і  абласных  аглядаў.  Акрамя  таго,   у  нас  пастаянна   арганізоўваюцца  працоўныя  мерапрыемствы,  якія  ахопліваюць   усю  навучальную  ўстанову.   Так,   акцыя  “Квітней,  наш  каледж”   дазволіла  сіламі   навучэнцаў   і  работнікаў  ператварыць  навакольную   тэрыторыю   ў  3  гектары  ў  сапраўдную  парковую  зону   з больш  чым  паўсотні  кветнікаў,   дэкаратыўнымі    вадаемамі  з фантанамі,  лаўкамі  і  альтанкамі,   рознымі  малымі   архітэктурнымі    формамі.   Гэта  карпатлівая  праца   адпаведна  адзначана:  тэрыторыя   каледжа  неаднаразова  прызнавалася   лепшай  у  абласным   конкурсе  сярод  навучальных  устаноў  ПТА.                            

 Асаблівае  значэнне  педагагічны  калектыў  надае   развіццю  талентаў    і  здольнасцей  навучэнцаў.  У  гэтым   плане  мы  таксама   дасягнулі  значных    вынікаў.  За  апошнія  17  гадоў  вучнямі  ўстановы  заваявана  больш  за  1700  пераможных  і  прызавых  дыпломаў   у  міжнародных,  рэспубліканскіх  і  абласных  конкурсах   прафісійнага  майстэрства,    алімпіядах,  аглядах  і   фестывалях    мастацкай   самадзейнасці,  дэкаратыўна - прыкладной    творчасці,  спартыўных  спаборніцтвах.  Менавіта    са  сцен  нашага   каледжа  на  вялікую  сцэну  выйшлі    сення  ўжо    вядомыя  артысты  беларускай  эстрады  -  Алена  Ланская  і  Іван   Буслай.

 Высокая  эфектыўнасць  нашай  выхаваўчай   работы    пацверджана    на  ўзроўні    Міністэрства  адукацыі   рэспублікі.  У 2010  годзе    МДЭПТК  прызнаны   лепшым   арганізатарам  работы  па  стварэнні  умоў  для  творчай  самарэалізацыі  моладзі.

 -  Для  ўстаноў  адукацыі   ўсіх  профіляў  адны  з  самых   актуальных  пытанняў  зараз  -  гэта   развіцце пазабюджэтнай  дзейнасці  і  эканомія  энергарэсурсаў.  Як  у  каледжы  ідуць  справы  ў  гэтым  напрамку  дзейнасці?

 -  Мы  заўседы  стараемся  ісці  ў  нагу  з  часам.  Пазабюджэтная  дзейнасць   дазваляе  ўстановам  адукацыі  набыць  дададковую    незалежнасць.  Сення   ў  каледжы   добрая  матэрыяльна – тэхнічная  база.   Мы  гэтым  ганарымся.    А  яшчэ  больш  ганарымся  тым,  што  значная  частка  таго,    што  мы  маем,  набыта  на  ўласна   заробленыя  сродкі.

 Пачыналі  мы  з   рэалізацыі  гатовай  прадукцыі   дэкаратыўна  -  прыкладной  творчасці,    выраб  якой    высока  развіты  ў  каледжы.    Даходы  ад  гэтай   дзейнасці   дазволілі   значна  пашырыць    спектр   паслуг.  Мы  імкнемся  максімальна    выкарыстоўваць    і  развіваць  тое,  што  маем.  Зараз  у  каледжы  эфектыўна    працуюць    музычны    салон,    лячэбна  - аздараўленчы  і  спартыўны  комплексы,  трэнажорная  і  тэнісныя  залы,  сталовая,  буфет,  абутковая  майстэрня,   пральня,  цырульня,    ажыццяўляецца   падрыхтоўка  вадзіцеляў  катэгорыі  “В”  і  “С”,     дзейнічае  станцыя  тэхнічнага  абслугоўвання    аўтамабіляў    і   інтэрнет – кафе,  аказваюцца  турыстычныя  паслугі  і паслугі  аргтэхнікі.  Акрамя  таго,    у  нас  працуе  аддзяленне  медытынскай  рэабілітацыі  з  сучасным  імпартным  абсталяваннем,    набытым  за  кошт    толькі   пазабюджэтных   сродкаў.

 Зроблена  нямала.   Але,   нягледзячы   на  тое,    што  напрамкі  ажыццяўлення  пазабюджэтнай  дзейнасці   ў  нас  шырокія,    на  дасягнутым   мы  не    спыняемся.  У  нас  яшчэ  шмат  планаў,  і   усе  іх  мы  нацелены   рэалізаваць.

 -  А  што  наконт  энергазберажэння?

 -  Энергарэсурсы  таксама  эканомім  усімі   магчымымі  спосабамі.  Не  так  даўно  завершана    поўная  тэрмарэнавацыя  ўсіх  будынкаў,   праведзена  замена  аконных  і  дзвярных  блокаў,  тэхнічнага  абсталявання  сталовай, а   таксама   бытавых    прыбораў   ў  інтэрнатах.   Значнай  эканоміяй  цеплаэнергіі  стала  забяспячэнне   кожнага   радыятара   фальгіраваннай  пленкай,   устаноўка  па  перыметры  тэрыторыі   ўстановы пяці    пражэктараў   з  датчыкамі   інфрачарвонага  выпраменьвання,  рэгулівання  цепланосьбіта   на  воданагравальніку  і  батарэях  ацяплення.    Электрычнасць   дапамагаюць    эканоміць  устаноўленныя   ва  ўсіх  вучэбных классах   і   майстэрнях  энергазберагальныя    люмінесцэнтныя    лямпы.  Такое  тэхнічнае   абсталяванне  каштуе  нямала,  але яно  апраўдавае  сябе,   бо   дазваляе  штогод   эканоміць каля  300   млн.  рублеў.

 -  Як  і  гаворыцца ў народзе,  на  працы  і  гонар.  А,  мяркуючы  на  вашай  пленнай  рабоце,  напэўна,  і    поспехі   адпаведныя?

-  Дзякуючы  лепце  кожнага  работніка,  які  адказана  выконвае  сваю  справу,  каледжу  сення   сапраўды  есць  чым  ганарыцца.  З  1998  па  2015  год  мы  нязменна  з’яўляемся   лідарамі   працоўнага  спаборніцства   сярод  прафісійна  -  тэхнічных   устаноў  Магілеўшчыны.  Каледж  на  працягу  9   гадоў      заносіцца  на  абласную  Дошку  гонару  як  лепшая  ўстанова  прафтэхадукацыі.  За  шматгадовае    лідарства   і  ўклад   у  развіцце   прафісійнай  адукацыі  рэгіена   ў  2009    годзе  нам  на  бэстерміновае    захоўванне  быў   перададзены  адпаведны  сцяг пераможцы.  Але   самага   значнага  дасягнення   мы  дабіліся  селета.  Каледж  удастоены  занясення    на   рэспубліканскую  Дошку  гонару.

 -  Магілеўскі   эканамічны  прафісійна – тэхнічны  каледж  сення   можна  з  упэўненасцю  назваць   ўстановай   са  знакам  якасці.  Па  усіх  паказчыках  вы  на  лідзіруючых  пазіцыях.    У  чым  сакрэт  такіх  вынікаў?  Можа,  есць  нейкая   формула  поспеху?

 -  Я  з  задавальненнем  раскрыў   бы  сакрэт  поспеху,  але   яго  папросту   няма.  Усе  дасягненні  - вынік пленнай  працы.  Наш калектыў   працуе,    пастаянна  удасканальваючы  свае  навыкі,  не  лянуючыся   думаць   і  браць  адказнасць  на сябе.  З  года  ў  год  мы  планамерна   выконваем     сваю  галоўную  мэту – забяспечваем   якасць  навучэння  нашых  выхаванняў.  Кожны  работнік  адданы  працы.  А  дзе   самаадача,   там  і  поспех.

 

Усяляе  веру  ў  цуд

Усе  прафессійнае  жыцце  Ірыны  Мельнікавай   заключаецца  рабоце  з   дзецьмі   з  асаблівасцямі    псіхафізічнага  развіцця.  Да  гэтага   яна  імкнулася  свядома,  ей  хацелася  аказваць  дапамогу    асаблівым  дзецям.

 Атрымаўшы  дыплом  адпаведнай  спецыяльнасці МДУ  імя  А.А.  Куляшова,   працоўны  шлях   Ірына  Міхайлаўна  пачала  ў  адным  з  дзіцячых  садкоў  Магілева.    Там   працавала  некалькі  гадоў.  А  як  толькі    на  базе   эканамічнага  каледжа  адкрыўся    Цэнтр  прафесійнай   і  сацыяльнай  рэабілітацыі     для  дзяцей    з  АПФР,  стала  працаваць  педагогам  -  дзефектолагам  у  ім.  З  нядаўняга ж часу   Ірына  Мельнікава  ўзначальвае   цэнтр.

 -  З  першага  для    работы  ў  каледжы  я  імкнулася  рэалізаваць    адну  з  самых   гуманных    ідэй  у дачыненні  да дзяцей  -  інвалідаў   -  ідэю   роўных   правоў   і  роўных   магчымасцей,  -  кажа Ірына  Міхайлаўна.

 Яна   прытрымліваецца   думкі,  што   нават    самы цяжкі дыягназ  не  прысуд.    Любое  дзіця   мае  права   на цуд,   на  рэалізацыю  сябе   і сваіх  здольнасцей.

 -  Мы  імкнемся  дастукацца  да  ўнутранага  свету  нашых  навучэнцаў.  Праз   цярпенне,  дабрыню  і  любоў  падыход    атрымліваецца  знайсці    да  кожнага.  І  як   вынік  -    дапамагчы  ўсім   нашым  дзецям  ва  ўласным    і   прафесійным  станаўленні, -   адзначае  Ірына  Міхайлаўна.

 Характэрна,  што  ў  сваей  рабоце  Ірына  Мельнікава   пастаянна   выкарыстоўвае   сучасныя   педагагічныя  і  тэхнічныя  інавацыі.  Не  так  даўно  ею  была  створана  напрацоўка   па  спецыяльна -  педагагічным і  псіхалагічным    суправаджэнні    навучэнцаў.

 -  Усю  работу  мы  падзялілі  на крокі:   аналітыка,  дыягностыка,  карэкцыя,    прафілактыка,  асвета,  кансультацыі.  Такі  падзел   дазволіў  зрабіць   кожны  этап  больш  эфектыўным   і  на  выхадзе   дасягнуць   значнага  паляпшэння    псіхалагічнага  стану   дзяцей,  -  распавяла   Ірына  Міхайлаўна.

 Дарэчы,   на  аснове  гэтай   напрацоўкі  і па   ініцыятыве  Ірыны   Мельнікавай   у  эканамічным   каледжы  быў  створаны   сучасны    кабінет  сацыяльна – педагагічнай   і  псіхалагічнай  службы,  які  неаднаразова  прызнаваўся  лепшым    на  адпаведным    абласным   аглядзе  -  конкурсе.

 Ірына  Міхайлаўна    стараецца  быць    у  курсе  ўсіх   новаўвядзенняў  у  педагогіцы   і  псіхалогіі,  яна  пастаянна  працуе  над  павышэннем  свайго  прафесійнага  майстэрства,  абменьваецца  вопытам  з  калегамі,    прымае  ўдзел   у  рэспубліканскіх,  міжнародных  семінарах  і  канферэнцыях. Станоўчыя   напрацоўкі  ўмела  прымяняе  ў  дзейнасці    Цэнтра  рэабілітацыі.

 Работа  Ірыны  Мельнікавай    адзначна   граматамі   Міністэрства  адукацыі  і  абласнога  ўпраўлення  адукацыі.  Але  асабістыя  ўзнагароды  для   яе  не такія важныя.  Галоўнае  - гэта  выпускнікі:  больш  за 1200  асаблівых    дзяцей,  якія знайшлі  ў    Цэнтры  рэабілітацыі   сябе,  свае  месца  ў  жыцці  і  грамадстве.

 

Працоўнае   жыцце  на  карысць  роднай  установы

 На  рахунку  Вікторыі  Міхайлаўны   Гладковай  амаль   40 гадоў  педагагічнага  стажу,  і  ўсе   у  адной   навучальнай  установе  -  Магілеўскім  эканамічным  прафессійна  -  тэхнічным  каледжы.

 Па  спецыяльнасці   Вікторыя  Гладкова  - інжынер  хімічнай  прамысловасці.   10  гадоў  працавала  на вытворчасці,    але  потым   нечакана  паклікала  педагогіка. 

 -   У  пачатку  80 – х  мне  прапанавалі    пасаду   выкладчыка  агульнатэхнічных   дысцыплін  у  тагачасным   вучылішчы  хімікаў.  Я  пагадзілася  і  не  шкадаю,   бо  ў  педагагічнай  дзейнасці    сапраўды  змагла   рэалізаваць  свой    патэнцыял,  -  падзялілася  Вікторыя  Мікалаеўна. 

 Выкладчыкам  у  каледжы  Вікторыя  Гладкова  працавала  18 гадоў.  Пасля   была   шматгадовая  праца  загадчыцы  аддзялення  сярэдняй  спецыяльнай  адукацыі.   На  абедзвух  пасадах   Вікторыя  Мікалаеўна  паказала  сябе  высокакваліфікаваным,  таленавітым  спецыялістам.  Цяпер,  выйшаўшы  на заслужаны  адпачынак,  працуе  ў  каледжы   ў  якасці  педагога    дададковай  адукацыі.

 Вікторыя  Гладкова  памятае  эканамічны  каледж  у  розныя  перыяды:  у  перыяд  яго  заняпаду,  станаўлення,   росквіту.    Таму  не  дзіўна,   што  менавіта яна    выступіла  ініцыятарам  стварэння  музея  ўстановы.

 -  Работа  над стварэннем  музея  гісторыі  развіцця  нашай   навучальнай   установы   пачалася  ў 2006  годзе. Тады  ж   ен  і  быў  адкрыты.   Падыход    да  арганізацыі   экспазіцый    мы  выбралі  крыху   неардынарны.   Сем   залаў,  якія  цяпер   налічваюць  больш   за  9   тысяч  экспанатаў,  размясціліся  ў   рэкрэацыях  і  калідорах  каледжа.    Гэты  арыгінальны  падыход   надае  музею  дададковы   выхаваўчы   патэнцыял,  бо  навучэнцы  маюць  магчымасць  пастаянна   бачыць   перад  вачыма   экспазіцыі   і  больш  падрабязна   з  імі  знаеміцца,  -  адзначыла  Вікторыя  Мікалаеўна.

 Паводле  яе  слоў,  стварыўшы  адзін  музей,  захацелася  большага.  У  2013  годзе  быў    адкрыты  гісторыка – этнаграфічны  музей  плошчай  317  квадратных  метраў.  Размясціўся  ен,  дарэчы,  на  гарышчы   ўстановы.                                                                          

 Але  і  на  гэтым  эканамічным   каледжы  вырашылі не  спыняцца.  Як заўважыла  Вікторыя   Мікалаеўна,  на  канец  гэтага   года  запланавана   адкрыцце  асобнай    экспазіцыі,   якая   будзе  расказваць   пра  гісторыю  непасрэдна    эканамічнага  каледжа.

 Немалаважна,  што  за музейнай  працай  Вікторыя  Гладкова   не забываецца  і  пра   сваю  дзейнасць   як  педагога   дададковай адукацыі.  Яна  вядзе  аб’яднанне    па  інтарэсах,  на  якім   прывівае   навучэнцам  высокамастацкі  густ,   развівае  іх   дызайнерскія    таленты.

 

З  самааддачай  да  кожнай  справы

 Людміла  Семчына  марыла  звязаць  прафесійную  дзейнасць з   журналістыкай,  але  лес  павярнуў  яе    жыцце  ў  іншы  бок  -  і  яна  стала  настаўнікам.

 -  Школу   я  кончыла   з   залатым   медалем,  была прызерам  рэспубліканскай алімпіяды     па  рускай  мове   і  літаратуры.  Імкнулася  паступіць  на  журфак  БДУ,  але  ў выніку   стала  студэнткай  філалагічнага  Факультэта.  Тады,   здавалася,  страціла  сваю  мару,  а  цяпер   разумею:  усе    было  да  лепшага,  -  кажа  Людміла  Тадэвушаўна.

 Атрымаўшы  кваліфікацыю   “настаўнік  роднай  мовы   і  літаратуры”.  Людміла  Семчына   адправілася   працаваць   педагогам    на  родную  Гродзеншчыну,  у   Райцаўскую  сярэднюю  школу  Карэліцкага  раену.  Менавіта     там  прайшла  станаўленне  як  педагог.  Там  жа   сустрэла  будучага мужа,  які  аказаўся  магіляўчанінам.  Так  Людміла  Тадэвушаўна  апынулася  ў Прыдняпроўскім  краі.

 -  Гэта  быў  1997 год.  Я  шукала  работу  і  даведалася,  што  педагогі  патрэбны  ў  тагачаснае   вучылішча  хімікаў.  Установа  была не самай  прэстыжнай,  але  дырэктар паабяцаў,  што  калі  ўвесь  педагагічны  калектыў  будзе  імкнуцца  да  лепшага,  то  хутка  ўсе  зменіцца.  Так  і выйшла! -  азначае  Людміла  Семчына.

 -   Працоўная  дзейнасць  Людмілы  Тадэвушаўны  ўжо  амаль  20  гадоў   звязана  з  эканамічным  прафісійна – тэхнічным  каледжам.  Паводле  яе  слоў, гэтыя  гады  праляцелі  непрыкметна.

 -   Тут,  у  каледжы,  мне  ўдалося  рэалізаваць  усе  інавацыйныя  творчыя  задумкі  і  планы,  бо  наш  дырэктар  падтрымлівае  любыя  наватарскія ідэі,  -  падкрэслівае  суразмоўніца.

 Працуючы  педагогам рускай мовы  і  літаратуры,  Людміла Семчына  па  сумяшчальніцтве  была  яшчэ   і  куратарам  вучэбнай  группы.  У  той  час  яна зацікавілася  пытаннямі  выхавання  маладых людзей.

 -  Вынікам  яе  крапатлівай  працы  стала  аўтарская  комплексная  праграма выхавання.  “Я  чалавек.  Я  грамадзянін. Я  асоба”,  якая  на  гэты момант   рэкамендавана  рэцэнзентамі  да  выкарыстання  ва  ўстановах  прафесійна  -  тэхнічнай  адукацыі.

 Заўважыўшы    актуальныя   распрацоўкі  Людмілы Семчынай,  ей   прапанавалі  паўдзельнічаць  у  абласным   конкурсе  “Лепшы  куратар  вучэбнай  групы”.  Яна  пагадзілася…   і  перамагла.  Далей  быў  удзел  у аналагічным   рэспубліканскім  конкурсе,  у  якім  Людміла  Тадэвушаўна    стала  адной  з   суперфіналістаў.   А  потым  - перамога  ў    раенным  конкурсе на  званне  “Лепшы  па  прафессіі”.

 Праз  некаторы  час  Людміла  Семчына  была  прызначана  загадчыцай   аддзялення  ўзроўню  сярэдняй  спецыяльнай  адукацыі.  Новая  пасадка,  новыя абавязкі  таксама  хутка  захапілі  неардынарнага  педагога:  яна  рэалізавала  сваю юнацкую  мару  пра  журналістыку,  арганізаваўшы  выданне   штомесячнай   малатыражнай  газеты “Профі”.  Актыўна  працягвала   займацца  даследчай  дзейнасцю.  Інфарматыўна – камунікацыйны  праект  “Переадолець  бар’еры”,  распрацаваны  Людмілай  Семчынай   у суаўтарстве    з  педагогам   Аленай  Зязюлінай,   быў  адзначаны  спецыяльным  прызам  Рэспубліканскага  конкурсу  “Камп’ютар. Адукацыя. Інтэрнет”  І  заняў    1  месца    на  Рэспубліканскім    аглядзе  “Інфармацыйныя  тэхналогіі  ў  прафесійнай  адукацыі”.

 Наогул,  магчымасць   самарэалізацыі  дзяцей  з  асаблівасцямі  -  адна   з найбольш   хвалюючых  тэм  для  Людмілы  Семчынай.  Яна  прымала   непасрэдны  ўдзел  у  распрацоўцы    рэгіянальнай  падпраграмы  “Дзеці -Інваліды”  у  рамках    прэзіденцкай  праграммы  “Дзеці  Беларусі”.   Як  вынік, на  аддзяленні  ССА   каледжа  ўдалося  выбудаваць  сістэму  работы,  якая    дазваляе дзецям  з  асаблівасцямі    атрымліваць     сярэднюю спецыяльную   адукацыю.   За  7  гадоў  гэтую  магчымасць выкарысталі  257  асаблівых   навучэнцаў,  якія   цяпер  паспяхова  працуюць   па  атрыманых  спецыяльнасцях.

 З  такой  жа  самааддачай  Людміла  Тадэвушаўна   аказвае   метадычную  дапамогу  педагогам,   праводзіць  адкрытыя  ўрокі   і  выхаваўчыя    мерапрыемствы.  Такая  любоў   да  сваей  справы,   да  педагогікі,    не магла    застацца  незаўважнай.  За  пленную    працу  Людміла  Семчына   адзначана    граматай  і Ганаровай  граматай  Міністэрства адукацыі,  а  таксама  шматлікімі   ўзнагародамі  мясцовых   выканаўчых  улад.

 

Наватар   і  выхавальнік

 Магілеўскі  эканамічны  каледж   -  своеасаблівы    перадавік    у  плане    эканоміі  энергарэсурсаў.  У  гэтым  есць    заслуга    педагога  дададковай   адукацыі   Аляксандра  Краснова.  Менавіта  ен  ініцыятар  практычна   ўсіх  тэхнічных      перааснашчэнняў,    дзякуючы   якім    каледжу  штогод     удаецца   эканоміць  мільеные  бюджэтныя  сродкі.

 У  калектыве  каледжа  Аляксандр  Уладзіміравіч  з  1998  года.  Амаль   10  гадоў   працаваў  механікам,  столькі   ж  -  педагогам  дадковай  адукацыі.

 -  Гэта  сапраўдны  наватар.  Заўседы  ў  курсе   ўсяго  парадавога   і  імкнецца   ўкараніць    любыя   новаўвядзенні  ў  работу  каледжа,   -  так  адазваўся   пра  Аляксандра  Краснова    дырэктар.

 І  сапраўды,  па  ініцыятыве   Аляксандра  Уладзіміравіча  ў  каледжы  штогод  праводзіцца  вялікая  работа  па  энергазберажэнні.  Пад  яго  ўмелым    кіраўніцствам   ва  ўстанове  цалкам     заменена  сістэма  вадаправодаў,  праведзена    тэрмарэнавацыя  ўсіх  будынкаў,   заманена  рознага тэхнічнага   абсталявання,  усюды  ўстаноўлены   энергазберагальныя  люмінесцэнтныя   лямпы.    Падобнае   пераснашчэнне  дазволіла  знізіць   спажыванне   цеплавой     і  электрычнай  энергіі  ў  каледжы  амаль у два  разы.

 -  Да  эканамічнага  расходавання  энергіі  мы  прывучаем  і  навучэнцаў.  У кожным   класе  ўстановы  есць  сучасныя  вучэбныя  стэнды,    выкладчыкамі   распрацаваны  спецыялізаваныя  курсы   па вучэбных  прадметах,    функцыянуе   ў  нас  і  інфармацыйны  цэнтр  па  прапагандзе  і  навучанні  асновам  энергазберажэння,  -  адзначае   Аляксандр  Уладзіміравіч.

 -   Акрамя   маштабнай  работы  па  энергазберажэнні,  Аляксандр  Красноў  паспявае  займацца   і  дададковай  адукацыяй  дзяцей.  Яго   гурток   “Юны  патрыет”    карыстаецца  высокай  папулярнасцю  у вучняў,  у  сувязі з чым  заняткі    праводзяцца    амаль  кожны  вучэбны  дзень.                   

 -   Педагог  павінен  быць  яшчэ  і   выхавальнікам,  -  лічыць  Александр  Уладзіміравіч,  таму,  акрамя  асноў  беражлівага    стаўдення  да  рэсурсаў,  вучыць  дзяцей  патрыятызму  і  прывівае  ім  любоў   да  Радзімы.

 

Прыклад   для   пераймання

 -  Чалавек – маяк,  чые жыцце,  вытрымка  і  сіла  волі  могуць  служыць  прыкладам  для  пераймання.   Высокакласны  спецыяліст,  добры  педагог, - так  ахарактазаваў  дырэктар  каледжа  майстра  вытворчага    навучання  Уладзіміра  Дзем’яновіча.  Размаўляючы   з  Уладзімірам  Пятровічам,  разумееш:  такая  характарыстыка   поўнасцю    адпавядае  рэчаіснасці.

 Да   9  класа  Уладзімір  Дзем’яновіч   быў   звычайным  падлеткам:  хадзіў  у  агульнаадукацыйную  школу,  ганяў  мяч  у  двары,  бегаў  з  сябрамі    на  раку.  Але   нечаканы  нясчасны выпадак    кардынальна  змяніў  яго   жыцце.

 -  Няўдала    нырнуў,  -  з  нацяжкай  усміхаецца  Уладзімір. -  У выніку   бальніцы,  потым   інваліднасць.   Здавалася,   на  нармальным   жыцці  можна    паставіць  крыж.  Мяне   нават  ахапіла  поўная  апатыя.  Але  потым  мы  даведваліся   пра  эканамічны  каледж,  магчымасці    навучання  тут.  Я  захапляўся   інфармацыйнымі  тэхналогіямі,  а   ў  каледжы  была  адпаведная  спецыяльнасць.

 Вучоба,   па  словах  Уладзіміра,   давалася  легка.  І  педагогі,   і  аднакурснікі  ставіліся  да  яго   як  да  роўнага,  ва  ўсім  дапамагалі.  У   выніку,   атрымаўшы  дыплом  аператара    ЭВМ,  Уладзімір    Дзем’яновіч  працягнуў  вучыцца  на  другой  ступені  навучэння.

 -   Гады  вучобы  заўседы  ўспамінаю  з  цеплыней.  Але  асабліва  ярка  памятаю  момант  атрымання  дыплома.  Павіншаваць  нас  прыяджала  Аленя  Ланская.  А  мне   не  верылася,  што    я  стаў   тэхнікам  -  праграмістам,  - Расказаў  Ўладзімір   Пятровіч.

 Яшчэ  больш  ен  быў  здзіўлены,  калі  яму    прапанавалі    застацца  працаваць   у  каледжы  у  якасці  майстра   вытворчага  навучання.  Адказ  на  такую   прапанову,  вядома,  быў  станоўчым.

 Зараз   Уладзімір  Дзем’яновіч  жыве    паўнавартасным  жыццем,    насычаным  падзеямі.  Ен   прывівае  прафесійныя  практычныя  навыкі  дзецям,  якія  выбралі  спецыяльнасць  “Аператар  ЭВМ”,  вядзе  факультатывы,  арганізоўвае  нефармальныя  сустрэчы з навучэнцамі  з  асаблівасцямі,   каб  дапамагчы  ім    адаптавацца  ў  каледжы,   паверыць  у  свае  сілы. У  вольны ад  заняткаў  час     майстар  займаецца  распрацоўкай  праграм,   электронных  падручнікаў  у  дапамогу   навучэнцам.  Актыўны  ўдзел  Уладзімір  Пятровіч  прымае  і  ў  грамадскім    жыцці  роднай  навучальнай  установы.   Ен  добра  спявае  і  з’яўляецца    пастаянным  удзельнікам   усіх  масавых  мерапрыемстваў  каледжа.

 -   Я  сення  шчаслівы  чалавек.   У  мяне  есць  сябры,     калегі  і  любімая  работа,    дзе  есць   усе  магчымасці  для  самарэалізацыі,  - падкрэсліў  Уладзімір  Дзем’яновіч. 

Ганна  СІНЬКЕВІЧ

 

                              

ПОСВЯЩАЕТСЯ  70 - ЛЕТИЮ

 С   15   по  22   сентября   в  области   пройдет  Неделя  мира.  В  этом  году  она  посвящяется   знаковому  событию:  70 – летию  освобождения  нашего  народа  от  немецко-фашистских  захватчиков.

 С  участием  активистов,   друзей,  волонтеров   фонда  мира     в   трудовых  коллективах,  учебных   заведениях,    учреждениях  культуры,   здравоохранения,  по   месту  жительства    будут    организованны    различные  мероприятия,    пропагандирующие  идеалы  мира,  добра,   справедливости  и  гуманизма.

 Как  всегда  учащиеся,  молодежь   встретятся  с  участниками    Великой    Отечественной  войны,  воинами – интернациолистами,  а  также    проведут  мероприятия    по  благоустройству    обелисков,    памятников,    мест  захоранения   защитников Отечества    и  жертв  войны,    спортивные  соревнования    и  спартакиады,  походы,  экскурсии  по  местам   боевой  и  трудовой   славы,  по  родному  краю.

 Тематические  выставки,  единые  информационные,   медиачасы  “Мир  - это   основа  стабильной  жизни”,  уроки  мира,  митинги  “Мы  этой  памяти  верны”,   “С  верой  в  будущее”,  литературно -  патриотические  дни  “Мечтаю,  чтоб  мир  был  с  войной   не  знаком”,   организация    работы  творческих     площадок  “Солнечному  миру  да,  да,  да!”, акции,   викторины, конкурсы  рисунков,  плакатов,    сочинений,   чтецов   “Дети  за   мир  на  планете”,     “Подари улыбку  миру”,   виртуальные  экспедиции   “Подвиг  во  имя  Родины” – вот  неполный   перечень  мероприятий,  которые  пойдут  в  эти  дни.

 В  течение  недели  праздничные  мероприятия  (по  отдельному  плану)   будут    организованы    также  в Школе  мира   на  базе  ГУО  “Технический  учебно -  педагогический  комплекс  детский  сад  -  средняя  школа  Белыничсского  района”.

 А 21    сентября,  Международный  день  мира,  станет    памятным    для  семей,  в  которых  в этот день  родятся  дети.    В  торжественной  обстановке  счастливым  родителям  вручает  свидетельства,  открытки,    памятные  сувениры,  а  также    единовременное  денежное    вознагрождение  на  каждого  ребенка. 

Валентина  МЕЛЬНИКОВА,

председатель Могилевского 

областного отделения 

ОО “Белоруский  фонд  мира”.

 

ШЕСТОЙ  ШКОЛЬНЫЙ  ДЕНЬ

 Воспитание  ученика  в школе  и  воспитание  ребенка  в  семье  тесно  взаимосвязаны.  У  преобладающего  большинства  родителей  есть  потребность  в  педагогических     знаниях,  они  хотят  получать    квалифицированную  консультацию,  стремятся  к  сотрудничеству,  если  между   ними    и  учителем    существует  взаимопонимание.  А  возникает   оно  только  в  совместной  деятельности.  Безусловно,   мгновенно    такую  воспитательную  систему   не  создать  нн  по  приказу,  ни  по  желанию.  Ее  нужно   “выращивать”,    как  и  самого    ребенка,    используя    и  трудолюбие,  и  творчество,  и   личную  инициативу.

 Связь  школы   с  семьей  необходимо  специально  организовывать.  Это  ломает  стену  между  ними.  Ребенок    видит  единые  отношения  в школе  и  семье,  где  все  живут  по  общечеловеческим  нормам.  Организуя  совместную  деятельность,  мы  даем  детям   возможность  реально,   на    примере  близких  ему  людей,    увидеть  ценные   социальные  отношения.

 Родители  моих  учеников – частые  гости  на  внеклассных  мероприятиях    в шестой  школьный  день.  С их  непосредственным  участием  проводятся  тематические   “Огоньки”,   праздники  “Папа,  мама,  я -  спортивная    семья”,  “Папа,  мама, я – дружная  семья”,  концерты  художественной  самодеятельности,  конкурс  для  родителей  ко  Дню  матери,  которые  позволяют  родителям лучше  узнать  своих  детей,    открыть  у тех  еще  неизвестные  увлечения,  интересы,  таланты.

 Как  показывает  практика,  шестой  школьный  день   предоставляет  возможность    для  активации  позитивных    факторов    семейного  воспитания  и  гуманистического  общеобразовательных    учреждений,    обеспечивает  их  взаимодополнение  в  организации    внеклассной  деятельности.   

 Наша  школа  в  работе  с  родителями  имеет  свой  определенный  опыт.    Проведение  таких   совместных     мероприятий,  как  “круглые  столы”,  фестивали,    выставки,    родительские  спектакли,  и многих  других  мероприятий    способствует  взаимопониманию учителей, родителей,  детей,  где  они   одновременно   являются  организаторами  и  участниками.  Родители  учащихся  не  меньше    педагогов  и  своих   детей  заинтерисованы  в  успешной  работе  школы.                                                                                                                                                                 

 Активное   сотрудничество  школы с  семьей    является   не   просто    желаемой  деятельностью   педагога,  а  требованием  времени.  Тем  самым    происходит  объединение  усилий  детей,  родителей  и  учителей   в  стремлении     к  достижению  оптимальных  результатов,  что  делает   школу     привлекательной  для  родителей  и  детей,    стимулирует    творческую  деятельность  педагога.

 В  заключение  хочется  привести   слова    великого  педагога  А.С.  Макаренко:  “Наши  дети -  это  наша  старость.   Правильное  воспитание  - это  наша  счастливая  старость,   плохое  воспитание -  это  наше  будущее  горе,  это  наши слезы,  это  наша  вина  перед  другими  людьми,  перед  всей  страной”.

 

Наталья  АЛЕКСЕЕНКО,

 учитель  начальных  классов 

Курмановского УПК  ДС – СШ

 Мстиславского  района.

 

 “ДАНЬ  СИГАРЕТЕ – ЗДОРОВЬЕ  НА  ВЕТЕР ”

 На  базе   малосемейного  общежития  № 15  ОАО  “Белшина”  прошел  тренинг  для  детей  и  подростков  “Дань  сигарете – здоровье  на  ветер”.

 Причины  курения  подростков   попытались  выяснить  в  ходе   мероприятия  заведующий  сектором  по  работе  среди  детей  Ирина  Балаханова,   педагог – психолог   ГУО “Социально - педагогический     центр  Первомайского  района  г.   Бобруйска”  Екатерина  Любимова,  студентка - практикантка   факультета  заочного    обучения  по  специальности  “культуролог - менеджер”  Белоруского  государственного  университета  культуры  и   искусств  Виктория  Бюнгер,  а  также    руководитель  клуба  “Подросток”  Елена  Шпакова.                               

 О  коварном   враге  человека  - никотине   -  была  представлена   подробная  информация,   развеивались  мифы  о  курении,     проводились  профилактические   упражнения    и  демонстрировались  видеоролики.

 Участннки  встречи   выяснили  основные  причины   курения:   подражание  другим  школьникам;  чувство   новизны,  интереса;  желание  казаться  взрослыми,  самостоятельными.

 Ирина  БАЛАХАНОВА

 г.   Бобруйск.

 

ОБЪЕДЕНИЛ  И  ПОДРУЖИЛ  ПРАЗДНИК

 На  базе  частного  социально -  педагогического  учреждения  образования    “SOS – Детская  деревня Могилев”  прошла  спортивно – развлекательная  программа   “Веселые  уроки”,   подготовленная   педагогами   ГУДО  “ЦТДМ “Агат”  г.   Могилева”.

 С   самого     начала  праздника   царила   веселая  и  дружественная  атмосфера,  ну  а  после   проведенных   конкурсов  и    развлечений  все  стали    одной  большой    командой.  Ребята   соревновались  в   таких  конкурсах,   как  “Переправа”, “Школьный  аукцион” ,  “Музыкальные  перевертыши”,  “Веселые  художники”  и  др.  Хорошее  настроение   всем  подарила   воспитаница    вокальной  студии   “Вдохновение”   Дарьяна  Вежновец .

 В  конце   праздника   все  участники  соревнований   и   болельщики  получили  в  подарок  наборы   школьных  принадлежностей.

 Ю.В.  СЕМЕНОВА,

 Педагог -организатор  ГУДО

 “ЦТДМ  “Агат”  г. Могилева ”.

 

ЭКСКУРСИЯ  В  ДРУЦК

 Правильно  говорят:  “И  года  не  беда,   коль  душа  молода”.  А  не   стареть  душой,  жить  интересно  и  ярко  помогает  ветеранам  труда  Круглянщины  любительское объединение  ”Еще  не  вечер…”  созданное  при  отделении  первичного   приема,   информации,  анализа  и  прогнозирования  ТЦСОН.

 Для  членов  клуба   организовываются  праздничные встречи,    проводятся    тематические  вечера,     мастер -  класы  по  рукоделию,    готовятся  лекции   на  интерисующие  темы,   культурно – развлекательные  мероприятия,   вечера  отдыха,   экскурсии,  также   к  их     услугам   открыт  компьютерный класс.  В  текущем  году   для  членов  клуба  ТЦСОН  организована  и  проведена  очередная экскурсия   в  д.  Друцк Толочинского  района  Витебской  области.

 В  средние   века  на  месте  деревни    располагался   древнерусский  город  Друцк,    первоначально  принадлежавший  Полоцкой  земле,  а  затем  ставший столицей удельного   Друцкого  княжества.  Город  просуществовал   до  XV     века.   Сохранились руины      детинца   и окольного города, а также   следы    посада   на левом берегу Друти и курганного некрополя.

 Об истории Друцка, археологическом исследовании Друцкого городища и кургана, праздновании тысячелетнего юбилея Друцка и многом интересном экскурсантам рассказала директор Круглянского краеведческого   музея Екатерина Спиридонова.

 Наталья ДУДКОВА,

 Заведующий отделением

 Круглянского   РЦСОН.

 

ВЕСЕЛИЛИСЬ В КАФЕ «СОЛОМИНКА»

 Сотрудники   учреждения  “Центр  социального  обслуживания  населения  Ленинского  района  г.  Могилева” для  молодых  инвалидов,  первокурсников,  обучающихся  в  УО  “Могилевский  государственный  экономический   профессионально  - технический  колледж ”,   и   детей -  инвалидов     школьного  возраста   из  неполных  многодетных   семей   организовали  на  базе  ОДО  “Мира”  кафе  “Соломинка”  благотворительное  праздничное  мероприятие,    посвященное  Дню  знаний.

  Для   22  ребят  персонал   кафе  в  уютном   и   гостеприимном  зале  накрыл  большой  стол  с  угащениями.

 Яркую  праздничную  программу    подготовили  воспитанники    ГУДО  “Центр  творчества  детей  и  молодежи  “Родничок”  г.  Могилева”.  В  веселых   и  разнообразных  конкурсах    активно    участвовали  приглашенные  дети.

 Специалисты   отделения  социальной  адаптации  и  реабилитации  всем  участникам  мероприятия  вручили  наборы   школьно – письменных  принадлежностей,   приобретенные  в  рамках    благотворительной    акции  “Соберем  портфель  вместе”.

 Валерия  ПОДРУЖАЯ,

 специалист  по  социальной

 работе.

 

С  ДУШОЙ  ПОЭТА

 Честно  говоря,  к  молодым  людям    в  начальственных   креслах   отношусь крайне  скептически.  Если   только   это  не   основатель  фейсбука  Марк Цукерберг   и  ему  подобные    компьютерные   гении.

 В других  случаях  -  пусть  даже  мозг  от  большого  ума  “отсвечивает  сотнями  лампочек” – без  опыта,    накопленного  годами  и  практикой,   не  обойтись.

 Совершенно  иная   картинка,  если  перспективную молодежь  приближает  к  себе,  наделяя  серъезными  функциями   и  полномочиями,  грамотный  умеренный руководитель  со  стажем.    Вроде  как   для   замеченных   юношей – девушек  есть  неплохой    шанс  и  у    мэтра  подучиться,  и  свою  силу  прощупать,  уверенность  обрести.

 Именно  так  обстоят  дела в  Могилевском  государственном  экономическом    профессионально-техническом   колледже.  Его  директор  Олег  Баханович -  заслуженный  работник  образования  Беларуси,    занесенный  в   Книгу    славы   Могилевщины,  -   за   18  лет  работы  в  учреждении   совместно  с  коллективом   смог    поднять  его  с  колен    и  сделать    лидером   по  всем   показателям  педагогической  деятельности.  Руководитель   мечтает,   чтобы  в будущем   “детище”    по  прежнему   сохранило  за  собой    первые  позиции.    Именно  поэтому,   объясняет  он,  в  штате    так  много  молодежи.  Некоторых  -  наиболее  способных  и  ответственных  - Олег  Адамович   ввел  в  административный  корпус  колледжа.   Так,  например,    двадцативосьмилетний  Александр  Матолин,  некогда  выпускник  МГЭПТК,  в  прошлом  году  был   назначен    заместителем  директора   по административно – хозяйственной   работе. 

 -  Благодаря    Александру,   его  новаторским    идеям,    золотым  рукам  в  колледже     уже    реализовано   несколько   серьезных   проектов,    расказывает    о   своем  молодом заме  Баханович.

 -  Загляните  в наш  этнографический  музей   -  там  много   чего    интересного!     Однако  одними  из  ключевых    элементов,    привлекающих       учащихся  и  гостей  учреждения  образования,   являются   макеты     достопримечательностей  Беларуси.    Выполнены  изделия  филигранно,     как  будто  мастер   Левша   из  произведения  Лескова  ожил и  целенаправленно    навестил   Могилев,  чтобы  поработать   в  этих  стенах.  Чего  здесь   только  нет:    от  макета    Свято – Никольского  монастыря  до  знаменитого  минского  Красного   косцела.  А  еще  Саша   - талантливый   поэт.  Замечательно,  когда    творческие  способности  гармонично  сочитаются  с  деловой  хваткой:   из   таких,  как  правило,  и выходят сильные  управленцы.

 -  Родился  я  в   деревне  Тишовка  Могилевского  района,  живу  там  с   семьей  и  сейчас,  - расказывает   о себе  молодой  человек.  -  Откуда    склонность    к  ремесленничеству?   Все   очень  просто:  у  меня  в  роду    несколько  поколений   занимались    столярным  делом.  А  прадед  Макар   - даже  был  известен  на  всю  округу    как  создатель    удивительно  благозвучных  скрипок.  Не  Страдивари,  конечно,  но  его  инструменты  разбирали,  как  горячие  пирожки.  Кстати,   одна  скрипка   - семейная  реликвия,  до  сих  пор  хранится  у  нас  дома.  Это  вдвойне  симвалично,  потому  что   музыкальность  у  Матолиных  в  крови.  Все    поют,    играют    на  различных    инструментах.

 Мой   собеседник,  к  слову,  тоже  может    “забацать”    что  - нибудь    современное    на  гитаре.    Как,   впрочем,  и  прочесть  свою лирику.  Пишет  парень     с  14  лет,  публикуется   в   печатных  изданиях.  Даже    сборник   успел  издать  и  надеется,  что   не последний.

 -  К    сочинительству,  невзирая  на  наше  прагматичное   время,     не  отношусь  как  к  хобби.  Для меня  это  -  куда  как  серьезнее, - признается молодой  человек.

 -  Странно,  наверное,   об  этом  слышать  от  того,  кто  отвечает  за  вполне    приземленные  вещи  в  колледже,  но  я  не  преувеличиваю.   Стоки   приходят  совершенно  неожиданно,  из  ниоткуда - только  успевай   записывать.

 Нет  ни  мук  творчества,    ни,   соответственно,  зачеркнутых   слов    -  всегда  выходит  как-то  гладко,  по -  чистовому.

 Частенько  Александр   Матолин  пишет  на белорусском  языке.  Что  касается  тем – то  тут    фантазия  не  знает  границ.  Однако,  как   ни  странно  (беря  в  расчет   возраст  визави)  многое  из  его  творчества    посвящено  осмыслению  жизни   и  смерти.  С  философским  прицелом    подходит   замдиректора    и  к  другим  насущным  вопросам.  Так,   скажем,  получив  задание   от  Бахановича  создать  макет   Могилевского  драмтеатра,  он  не  хватается  сразу  за  дело,  а  тщательно  его  обдумывает.

 -  Я  читаю  литературу,   узнаю  малейшие  детали  истории    этого  здания,  мысленно  рисую  себе  тех  актеров,     кто   играл  на  его  сцене,     людей    в  зрительском  зале,    и  только   после  этого      приступаю  к   изготовлению  макета,    -  обрисовывает  процесс  Матолин.   -  На  это  у  меня   уходит   приблизительно  месяц,  точнее,  уходил  - теперь  функции  в  руках  другого  работника  учреждения  образования,  а  я  -  контролирую  процесс.

 В  подчинении  у  Александра  Матолина   несколько  десятков  человек,  среди  которых   есть  те,    кто    годится   ему  в  отцы.   Но  авторитет   Александр  Олегович  завоевать  смог  и среди  старших,    ведь  сам      частенько  находится    “на  передовой”.   Физическую  работу  любит  и  знает,  как  правильно    ее  надо  выполнять:  был  ведь  в  колледже     и   слесарем – ремонтником,  и  столяром  -  плотником.

 -  Я счастлив,  что  много  лет  назад  поступил  в  это  потрясающее  учреждение  образования, - говорит  заместитель  директора. -  Когда  с  другом  еще  только  выбирали,  где  грызть    гранит  науки,  -  при  первом   взгляде  на  МГЭПТК    сомнений   не  осталось.  Здесь    аура  особеная  -   я  это  сразу  почувствовал,  не  говоря  про  то,    что  колледж  - лучший  во  всех  плоскостях.  И я,  поверьте,  имею   в  виду  не  только  бесчисленное    количество  его  регалий…

 Ольга  СМОЛЯКОВА.

 

 

Цены   на  обучение   не  вырастут

 Стоимость  обучения   в  белорусских   вузах  в  2015   году  изменять  не  планируется,     сообщила    журналистам   заместитель  премьер -  министра   Беларуси  Наталья  Кочанова,   передает  кореспондент  БелТА.

 -  Что  касается  повышения,  в  этом  году   однозначно  оно  не  предусмотрено.      И   для    старших  курсов    тоже.    Будут действовать   ранее заключенные  договора,  - сказала  вице – премьер.

 Касательно платы  за обучение  для  первокурсников  Наталья  Кочанова  пояснила,     что  речь  идет  не  о  повышении   стоимости,  а  об  установлении  тех  затрат,   которые  несут  сегодня  вуз  для  обучения  молодого  человека.   В  соответсвии  с  законадательством    вузы    и  ссузы  устанавливают  с  1  сентября  2015  года     стоимость  обучения    для  обучающихся    на   первом  курсе    с  учетом  сложившегося    размера  тарифной  ставки  первого  разряда,  установленной  для  работников  бюджетных  организаций,   уровня  цен  и  тарифов  на  коммунальные  услуги  и  услуги  связи  по  состоянию  на  1  июля  нынешнего  года.

 Наталья  Кочанова  также  отметила,  что    платная    форма   обучения    должна   быть.   Некоторые  студенты   идут  целенаправлено  на  “внебюджет”,  потому  что  хотят  учиться  по  конкретной   специальности. Более  того,  как   считает    вице – премьер, не   совсем  правильно,  когда   абитуриенты  перебрасывают  документы  с одной  специальности  на  другую,   лишь  бы  поступить  на  “бюджет”.

 -  Правильно,  когда  молодой  человек  уже  определился   и   четко  идет  к  намеченной  цели.  Тогда  и  специалист  хороший, -   сказала  она.                            

Здравствуй  школа!

 

Накануне  нового   учебного  года  в  сквере  40  - летия  Победы  Могилевский  городской  отдел  по  чрезвычайным  ситуациям  совместно  с   Республиканским   общественным   объединением  “Белая  Русь”  организовали  праздник  “Здравствуй,  школа! ”

 Все  желающие  смогли    примерить  боевую  одежду  спасателя  -  пожарного,  почувствовать  себя  верхолазом,  строя    пирамиду из  ящиков,   спасти   “пострадавших”   из  задымленного  помещения,  потушить      импровезированный  пожар    и  стать  свидетелем   того,   как  огнеборцы   тушат   настоящий  огонь.  А  также  пообщаться   с  очаровательным  четвероногим    спасателем,    а  точнее,  спасательницей – собакой  Женни.